ارزش کالای صادراتی از چه جهاتی حائز اهمیت است؟

ارزش کالای صادراتی وتعیین آن توسط گمرک ایران یا کمیسیون نرخ گذاری از جهات مختلف حائز اهمیت است مانند:

الف ) تهیه آمار صادرات کشور
ب ) دسترسی به بهای صادراتی انواع کالاهای صادراتی 
ج ) گرفتن پیمان یا تعهد ارزی از صادرت بر مبنای ارزش صادراتی واقعی کالا که با توجه به فاکتورهای منطقی توسط کمیسیون نرخ گذاری تعیین شده است، در مواردی که صادرات منوط به اخذ پیمان ارزی است.

تعیین ارزش کالای صادراتی در ایران توسط چه مرجعی صورت می گیرد؟

تعیین ارزش کالای صادراتی با توجه به وظایف ذاتی گمرک ایران به وسیله ی گمرک تعیین می شود ، ولی باری اینکه در امر صادرات وقفه ایجاد نشود ، کمیسیون نزخ گذاری کالای صادراتی تعیین ارزش می کند.

اگر کالا به طور رایگان ارسال شده باشد در این صورت حقوق ورودی به چه ترتیب خواهد بود ؟

کالاهایی که بدون هیچ گونه هزینه به طور رایگان (free of charge) به صورت تجاری یا غیر تجاری فرستاده شده است، جز در مورد نمونه های بی بها (samples of no commercial value) اگر مشمول ردیفی از تعرفه گمرکی شوند برای آن حقوق گمرکی ورودی تعیین شده است ، این حقوق را باید بپردازند و مانند سایر واردات کالا (ورود قطعی) برای مصرف با آن برخورد خواهد شد.
برای این قبیل کالا ها با فرض اینکه برای آن وجوهی تحت عنوان بهای صادراتی پرداخت شده ، با احتساب کرایه حمل و بیمه باربزی ارزش CIF تعیین می شود.

انواع بارنامه

بارنامه‌ای که بارفرابر (فورواردر)  صادر می‌کند

-در ماده ۱۹ از مقررات UCP۶۰۰به سند چند وجهی MTO:

(MULTIMODAL TRANSPORT DOCUMENT) یا COMBINED TRANSPORT DOCUMENT اشاره شده است.

بنابراین سند حمل صادره توسط بارفرابر- به شرط آنکه در متن اعتبار اسنادی قید شده باشد- رسمیت یافته است. شرط قبول این سند توسط سیستم بانکی بنابر تصریح ICC اینست که صریحاً به عنوان حمل کننده AS CARRIER یا از طریق او امضاء شده باشد.

بارفرابرانی که از این سند استفاده می‌کنند باید توجه داشته باشند که بانک ها سند حملی را که توسط بارفرابر صادر شده باشد می‌پذیرند، منوط بر اینکه حاوی:

۱- نام فورواردر یا متصدی حمل چندوجهی بوده و در سمت و به عنوان کریر AS CARRIER امضاء شده باشد.

۲- نام اشخاص یاد شده به عنوان نماینده با نام و نشان کریر یا متصدی حمل در آن درج شده باشد.

و این مطلب به این معنی است که یک بارفرابر (فورواردر) می‌تواند شخصاً و راساً چنین سندی را صادر کند و یا به نمایندگی از طرف یک حمل کننده یا متصدی حمل چند وجهی دیگر.

 

 B/ LS & CONSOLIDATIONبارنامه و حمل تلفیقی

تمام محمولاتی که به صورت تلفیقی (گروپاژ) حمل می‌شوند مستلزم دوگونه بارنامه اند.

-1  بارنامه مادر MASTER B/Lیا در واقع بارنامه صادره توسط حمل کننده واقعی ACTUAL CARRIER

-2  بارنامه خود تلفیق گر CONSOLIDATOR B/L

بارنامه مادر خود دلیل قراردادی است بین حمل کننده واقعی (اصلی) و تلفیق گر بار یا بارفرابر یا MTO.

این بارنامه تلفیق گر بر اساس دستور حمل هر فرستنده (مشتری) صادر می‌شود.

بارنامه داخلی یا   HOUSE B/L

این بارنامه، اصولاً توسط بارفرابران و باآرم (علامت تجاری) خود آنها صادر می‌شود. به منزله حمل کننده (CARRIER) نیست و در بهترین شکل آن یک توافق غیر رسم بوده و ممکن است به موجب آن مسئولیتی پذیرفته شده یا نشده باشد. با توجه به هزار رنگ بارنامه داخلی که هر کس بنا به سلیقه و میزان قبول یا عدم قبول مسئولیت تهیه کرده اند، این نوع بارنامه مقبولیتی نیافته ودر نظام حمل ونقل جهانی اعتباری نداشته ومورد قبول شبکه بانکی نیست و انجمن های معتبر حمل و نقل بین المللی از آن دوری جسته اند و استفاده از آن توسط اعضاء خود را توصیه نمی کنند.

بارنامه متصدیان فاقد کشتی NVOCC B/L

-این بارنامه یک سند حمل متعارف است که براساس قوانین ملی و بین المللی متضمن قبول مسئولیت است و بر حسب مورد می‌تواند به منزله یک بارنامه دریایی باشد و یا یک بارنامه حمل مرکب ولی ب ههیچ وجه آن را نباید با بارنامه داخلی HOUSE B/L اشتباه گرفت. NVOها نیز با صدور این سند به عنوان حمل کننده قبول مسئولیت می‌نمایند و بارنامه FBLمی تواند نمونه قابل قبولی از این نوع سند یا بارنامه باشد.

این اصطلاح NVO را آمریکاییان باب کرده اند و ریشه در مقررات ناظر بر انتشار تعرفه هایشان داشته هر چند تاکید آن بر اصل فقدان مالکیت یا در اختیار داشتن کشتی است. بعضاً شرکت های کشتی دار در کشتی یک شرکت دیگر برای محمولات مورد تصدی خود سهیم می‌شوند. روش رایج و معمول میان دارندگان کشتیSLOT AGREEMENT است که به موجب آن بخش یا قسمتی SLOT از کشتی یک شرکت در اختیار شرکت دیگر قرار می‌گیرد که چه از آن استفاده کند چه نکند هزینه های آن را می‌پردازد.

(THROUGH BILL OF LADING (TBLبارنامه سراسری 

این نوع بارنامه معولاً توسط خطوط کشتیرانی برای مواردی که محموله طبق قرارداد بایستی فراتر از بندر مقصد حمل شود صادر می‌گردد، هر چند بارفرابران و NVOCC ها نیز بعضاً ازاین بارنامه استفاده می کنند. دومین مورداستفاده این بارنامه وقتی است که پای پیش از یک حمل کننده در میان باشد، مثلاً حمل کالا مستلزم بندری میان راهی و ترانشیپمنت محموله باشد و یکی از کریرها یک بارنامه سراسری صادر و نسبت به کل عملیات حمل (توسط کریر اول و دوم) قبول مسئولیت نماید. جزییات و چگونگی حدود و میزان مسئولیت ها را شرایط مندرج در پشت این بارنامه معلوم می‌سازد. معهذا با تدوین وانتشار بارنامه حمل چندوجهی(شیوه‌ای) FBL شاید دیگر ضرورتی برای استفاده از TBL توسط بارفرابران نباشد.

 WAY BILL یا سند حرکت کالا که به آن راهبارنامه هم می‌گویندCONSIGNMENT NOTE

این سند شبیه B/Lاست، با این تفاوت که فقط مبین قرارداد حمل و رسید کالاست اما فاقد ویژگی مالکیت یا حق تصرف است. این سند در حمل جاده‌ای است- که شکل رایج بین الملیل آن CMR است و همین طور در حمل هوایی به نام AIRWAY BILL، بنابر ماهیت سرعت عمل، کاربرد داشته و ضرورت بارنامه را حذف می‌کند. بااین سند وارد گنندگان کالا به سهولت و سرعت می‌توانند به سراغ محموله خود بروند، به علاوه با ظهور اسناد و بارنامه الکترونیکی نسخ اصل بارنامه به تدریج اهمیت خود را از دست میدهند. درمحمولات هوایی، فرودگاه ها فضای لازم و کافی ندارند که منتظر فعل و انفعالات سیستم بانکی بمانند. لذا کنوانسیون ورشو نیز راهبارنامه هوایی AWB را مجاز و معتبر دانسته است و در این شیوه حمل از این سند استفاده می‌شود. با این وجود راهبارنامه ها قابل معامله نیستند و معمولاً در آنها پای بانک در میان نیست.

SEA WAY BILL یا EXPRESS CARGO BILL نیز مطلوب بارفرابران است، از آنجا که نمایندگان آنها، که به عنوان گیرنده معرفی شده اند، اجازه می‌دهد با رونوشتی از راهبارنامه به خطوط کشتی رانی مراجعه و کانتینر های ارسالی به نام آنها را دریافت ومحمولات محتوی آنها را تفکیک و آماده تحویل نمایند. این سند در یک نسخه صادر شده و تسلیم فرستنده می‌شود و متصدی حمل نسخه‌ای از آن را جهت انتقال اطلاعات به صورت الکترونیکی نگهداری می‌کند مزیت این سند سرعت و سهولت آن است. لهذا این سند حمل دریایی را می‌توان از این لحاظ به CMR تشبیه کرد.

بارنامه الکترونیکی

یکی از تحولات عمده در سال های اخیر رشد چشمگیر اسناد الکترونیکی بوده است. در کاربرد این قبیل اسناد مساله اساسی نه امکانات فنی بلکه موانع زیر بوده است:

تعداد کافی از شرکت هایی که مایل و قادر به استفاده از این ابزار باشند.

قوانین کشورها، که اجازه استفاده از آن را بدهند.

توافق بر سر قانونی و مستند بودن این نوع اسناد، به ویژه از لحاظ تصدیق و سندیت امضاء اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) نیز در الحاقیه‌ای به نشریه UCP۵۰۰خود تحت عنوان EUCP راه را برای صدور اسناد الکترونیکی باز کرده و همین طور CMI یا کمیته دریانوردی بین المللی نیز آنرا پذیرفته است. معهذا متصدیان حمل در این فرایند با مشکل اساسی از لحاظ صحت و سقم امضاء مواجهند.

CMI یک کلید خصوصی PRIVATE KEY را الزامی می‌داند. یعنی حمل کننده بایستی یک کلید خصوصی به دارنده بارنامه بدهد و او این کلید را در اختیار طرف ذیربط و ذینفع قرار دهد و معلوم نیست که طرف های ذیمدخل همگی به این قضیه تن در دهند.

راه چاره دیگر برای حل این مساله سازمانی است به نام BOLERO. که در این سیستم به جای استفاده از کلید الکترونیکی یک شخص امین ثالث (TRUSTED THIRD PARTY TTP) واسط بین فروشنده و خریدار قرار می‌گیرد و می‌بایست صحت پیام را تایید نماید.

بارنامه دریایی (OCEAN BILL OF LADING (OBL

OBL، در تعریف، بارنامه ای است که برای حمل دریایی صادر می‌گردد و دو نوع است.

-1 بارنامه برای حمل گذری (TRAMP) که طبق قرارداد اجاره (CHARTER) صادر می شود.

-2 بارنامه مربوط به خط کشتی رانی

در حمل گذری، کشتی معمولا یک یا بخشی از یک محموله کامل را حمل می کند و از این بابت صاحب کشتی تعهدی را می‌پذیرد که در قرارداد اجاره کشتی درج شده است و در نتیجه بارنامه ترامپ، ناظر است بر حمل توسط یک کشتی که به صورت خط (LINER) عمل نمی کند.

در حالت حمل توسط خط کشتیرانی، توافق اجاره یا ذخیره کردن جا در کشتی مورد نظر است و موید آن است که جای لازم برای کالای مورد نظر در کشتی پیش بینی شده است و بارنامه خط دارای مفاد و شرایطی است که به منزله تعهد و مسئولیت خط است.

بارنامه های کشتیرانی (دریافت شده برای حمل) و (بارگیری شده روی کشتی)

-نوع اول یعنی بارنامه RECEIVED FOR SHIPMENT توسط نماینده خط پس از این که کالا را در ید اختیار گرفت و برای آن در کشتی جا ذخیره (رزرو) نمود صادر می شود ودر قبال آنچه در اختیار گرفته، مسئول است. جمله‌ای در روی بارنامه هاست که فرستنده را مسئول اظهار مشخصات کالا (وزن، ابعاد... ) می داند.AS PER SHIPPER'S DECLARATION

به علاوه در مورد محمولات بارگنجی (کانتینری) از عبارت SHIPPERS LOAD, STOWED AND COUNTاستفاده می‌شود و دال بر این است که متصدی حمل به اظهارات فرستنده اعتماد نموده و یا در مورد کانتینر دخالتی در بارگیری، صفافی و شمارش محموله نداشته است.

-نوع دوم بارنامه SHIPPED ON BOARD به معنی بارگیری شده یا حمل شده روی کشتی است و فقط بعد از آن که کالا در کشتی بارگیری شد صادر می‌شود.در این بارنامه ها ممکن است عبارت ON BOARD روی بارنامه درج یا چاپ شده باشد و علاوه بر امضاء ذیل بارنامه تاریخ واقعی بارگیری نیز در کنار این عبارت درج و امضاء می‌شود. که به آن تذکریه یا یادداشتNOT ATION می‌گویند. این نوع بارنامه بیشتر در اعتبارات اسنادی خواسته می‌شود و به‌این معنی است که کالای موضوع اعتبار به نحو غیر قابل برگشت در حرکت به سوی مقصد است نه این که در پایانه یا در مبداء منتظر حمل است.

-بارنامه تمیز CLEAN بارنامه ایست که در آن عبارت یا جمله‌ای دال بر عیب و نقص کالا درج نشده باشد و بدین معنی است که حمل کننده در حد مقدور کالا را به هنگام تحویل گرفتن بررسی کرده و عیب و نقضی در آن مشاهده نکرده است. بارنامه به اصطلاح مخدوش یا مشروط را UNCLEAN B/L می‌گوید. بارنامه تمیز معمولاً در مورد کالاهای غیر کانتینری(بارگنجی) مصداق دارد که حمل کننده به کالا و بررسی ظاهر و کلیات آن دسترسی دارد.

محتویات و مندرجات بارنامه دریایی

-1 فرستنده کالا، نام و نشان کامل

-2 گیرنده کالا نام و آدرس کامل گیرنده و احتمالاً در وجه یا به حواله کرد.

-3 طرف ابلاغ کالا شخص که خط کشتیرانی باید او را مطلع نماید.

-4 نمایندگی خط یا بارفرابر ذیربط یا نماینده صاحب کالا

-5 شماره بارنامه که به مثابه کد شناسایی برای نماینده خط یا بارفرابر است

-6 بندر (محل) دریافت کالا، جایی که حمل کننده کالا را تحویل گرفته است.

-7 نام کشتی و شماره سفر

-8 بندربارگیری، برای بارگیری کالا به کشتی تعیین شده

-9 بندر محل تخلیه کالا

-10 مقصد نهایی تحویل کالا در صورتی که کشتیرانی متعهد به تحویل کالا به محلی بعد از بندر تخلیه کالا باشد.

-11 شماره نوبت (ذخیره جا) برای حمل کالا

-12 علایم و شماره های شماره مهر و موم و شماره کانتینر در مورد محمولات کانتینری

-13 شرح کالا، تعداد و نوع بسته بندی و علایم آنها. این قسمت بدنه اصلی بارنامه را تشکیل می دهد و باید حاوی خبر نهایی از جمله تعداد بسته (نگله) ها – نوع بسته بندی (کارتن، جعبه ...) و شرح کالا باشد و در صورت امکان تعرفه کالا. در صورت وجود اعتبار اسنادی، شرح کالا باید با آنچه در متن L/C، آمده است مطابق باشد، ولو این که در متن اعتبار غلط املائی وجود داشته باشد، که بایستی به همان صورت نوشته شود. البته این نکته در کشورهایی که مقررات بانکی دست و پا گیرند، بیشتر مصداق دارد.

-14 وزن محموله: درج وزن کالا به کیلو گرم

-15 ابعاد محموله: درج حجم محموله به متر مکعب

-16 تاریخ:تاریخ صدور و امضاء بارنامه

-17 امضاء تعداد نسخ اصلی بارنامه، درج تعداد نسخه های اصلی صادر شده و در بارنامه ای که مبین مالکیت کالا نیست، در این محل (کادر) رقم صفر (۰) درج می‌شود.

-18 حساب هزینه ونرخ کرایه حمل

موارد زیر نیز می‌تواند مبلغ در بارنامه بیاید:

HH، به معنی از کارگاه (یا کارخانه) به کارگاه (HOUSE TO HOUSE)

P.H، به معنی اسکله تا کارگاه ...

H.P، به معنی از کارگاه تا اسکله

P.P، به معنی از اسکله تا اسکله

آیین نامه صدور مجوز و نحوه فعالیت شرکت های نمایندگی کشتیرانی

آیین نامه صدور مجوز و نحوه فعالیت شرکت های نمایندگی کشتیرانی 

در اجرای وظایف مذکور در ماده واحده ی قانون راجع به اجازه تأسیس سازمان بنادر و کشتیرانی مصوب خرداد ماه 1339 و آیین نامه سازمان بنادر و کشتیرانی مصوب بهمن ماه 1348 این آیین نامه تهیه و تأیید شد .  (بر اساس مصوبه مورخ 10/2/1387 مجلس شورای اسلامی سازمان بنادر و کشتیرانی به سازمان بنادر و دریانوردی تغییر نام یافت.)

مقدمه :

 

انجام فعالیت نمایندگی کشتیرانی مستلزم اخذ مجوز فعالیت از سازمان بنادر و دریانوردی است . سازمان با توجه به قوانین و مقررات حاکم ، مقتضیات اجتماعی ، اقتصادی و کفایت یا عدم کفایت تعداد شرکت های موجود و با رعایت مفاد این آیین نامه اقدام به صدور مجوز خواهد نمود . 

فصل اول : تعاریف ، وظایف و مسوولیت ها 

ماده اول – تعاریف ؛ 

1-سازمان : در این آیین نامه منظور سازمان بنادر و دریانوردی است . 

2-شرکت نمایندگی کشتیرانی : شخص حقوقی ایرانی دارای مجوز فعالیت از سازمان است که از طرف مالک کشتی یا خطوط کشتیرانی یا اجاره کننده یا هر شخصی که مجاز به اداره و بهره برداری کلی یا جزئی از کشتی است که مکلف به انجام وظایف و مسوولیت های مندرج در ماده دوم و سوم می باشد و از این پس به اختصار شرکت نامیده می شود.

 

3-تضمین : وثیقه ای است که برای حسن اجرای تعهدات و الزامات به سازمان ارائه می شود و می تواند به صورت ضمانت نامه بانکی ، سفته ، وثیقه ملکی یا بیمه نامه معتبر باشد .

4-دستورالعمل دوره های آموزشی : منظور دستورالعمل دوره های آموزشی شرکت های کارگزاری ترابری دریایی مصوب هیأت عامل سازمان است .

 

ماده دوم – وظایف شرکت ها  ؛ 

1- انجام امور مربوط به ورود ،  خروج و پاس کشتی ها در بنادر و حوزه مربوطه از قبیل اعلام نمایندگی به بندر ، درخواست ورود و خروج ، لیست جابجایی پرسنل کشتی ها ،  ارائه اطلاعات مورد نیاز بندر و پرداخت حقوق ، عوارض و هزینه های بندری متعلق به کشتی حسب مقررات مربوطه و تسویه حساب.

 

2- تدارک خدمات مورد نیاز کشتی و کارکنان آن در زمان حضور در بندر و محدوده های آن.

3- انجام ترتیبات لازم جهت تخلیه ، بارگیری ، بارشماری و تحویل و تحول کالا ،کانتینر و مسافرحسب مورد از طریق اشخاص دارای مجوز فعالیت از سازمان .

  

4- انجام ترتیبات لازم جهت تهیه و تکمیل اسناد محموله های وارده و یا صادره از/ به بنادر به منظور انجام تشریفات گمرکی از جمله تنظیم صورت جلسات کسر و اضافه تخلیه و صدور ترخیصیه و تقاضای اصلاح مانیفست .

 

5- اخذ کرایه حمل و سایر مطالبات مربوط به کشتی ، کانتینر یا محموله و مسافر به نمایندگی از طرف کشتیرانی مربوطه . 

6- بازاریابی در امور حمل و نقل دریایی و صدور اسناد حمل از طرف مؤسسه کشتیرانی مربوطه .

 

7- انجام تشریفات ترانزیت کالا اعم از ترانزیت داخلی ، خارجی و فعالیت های کارگزاری در مورد محمولاتی که مقصد آن بندر ورودی نبوده و دارای مقصد داخلی و یا خارجی مشخص دیگری باشد .

  

8- رعایت موافقت نامه های منطقه ای و کنوانسیون های بین المللی مرتبط با موضوع این آیین نامه 

.

9- اعلام کتبی نام و مشخصات خطوط کشتیرانی داخلی و خارجی طرف قرارداد به سازمان.

10- اعلام کتبی عضویت در انجمن های صنفی و یا اتحادیه های منطقه ای به سازمان.

 

11- اعزام کارکنان برای طی دوره های آموزشی مرتبط .

12- استفاده از نرم افزار و سخت افزارهای مناسب به منظور  تسهیل در انجام وظایف مقرر .

13- شرکت های موضوع این آیین نامه مکلفند هنگام اخذ مجوز به سازمان گواهی نمایند که از کلیه مفاد این آیین نامه اطلاع حاصل نموده و متعهد به اجرای آنها می باشند .

14- رعایت کلیه قوانین ، مقررات ، آیین نامه ها و دستورالعمل های سازمان ، گمرک ، محیط زیست ، مناطق ویژه اقتصادی – بندری ، مناطق آزاد تجاری و سایر مراجع ذیربط در زمینه مورد فعالیت .

15- سایر فعالیت هایی که به موجب قوانین و مقررات مربوطه توسط شرکت نمایندگی کشتیرانی انجام می گردد .

ماده سوم – مسوولیت شرکت ها  ؛

1- دوره مسوولیت شرکت از زمان شروع فعالیت موضوع این آیین نامه آغاز و تا خاتمه دوره فعالیت ادامه می یابد.

2- رعایت الزامات قوانین کار و تأمین اجتماعی درخصوص کارکنان تحت پوشش و نظارت برعملکرد آنان .

تبصره : در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی مقررات آن مناطق لازم الاجرا است . 

3- از نظر اجرای مقررات این آیین نامه یک شخص حق تصدی تنها یکی از سمت های مدیر عامل و  یا مدیر شعبه /نمایندگی را دارد.

4- مدیر عامل شرکت ها در مقابل سازمان مسوول خواهند بود .

5- شرکت مسوول  اعمال و رفتار کارکنان خود در ارتباط با وظایف محوله می باشد .

فصل دوم : شرایط و صلاحیت 

ماده چهارم – شرایط عمومی مدیرعامل  

1- تابعیت ایران

2- حداقل سن 25 سال 

3- انجام خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم در صورت ضرورت

4- عدم اشتغال به کار در دستگاه های دولتی ، مؤسسات عمومی غیر دولتی و نیز شرکت هایی که بیش از پنجاه درصد از سرمایه یا سهام آنها متعلق به مراجع مزبور باشد و نداشتن سمت مشابه در سایر 

شرکت ها . 

5- آشنایی به زبان انگلیسی.

ماده پنجم– شرایط حرفه ای مدیرعامل و مدیر شعبه /نمایندگی  ؛ 

الف- شرایط مدیرعامل 

     مدیرعامل باید دارای مدرک تحصیلی لیسانس با چهار سال سابقه ، فوق دیپلم با شش سال و یا دیپلم با   هشت سال سابقه کار مفید اجرایی در بخش عملیات کشتیرانی و یا نمایندگی کشتیرانی باشد . 

تبصره: شرط مدرک تحصیلی برای مدیران عامل فعلی شرکت هایی که تا تصویب این آیین نامه مجوزهای   مربوطه را از سازمان دریافت نموده اند، لحاظ نمی گردد.

ب- شرایط مدیر شعبه/ نمایندگی : 

مدیر شعبه/ نمایندگی باید دارای حداقل مدرک تحصیلی دیپلم و 2 سال سابقه کار مفید اجرایی در

بخش عملیات کشتیرانی و یا نمایندگی کشتیرانی و آشنا به زبان انگلیسی 

باشد  . 

ج : نحوه احراز شرایط: به منظور احراز سابقه کار مفید ارائه یکی از مدارک ذیل ضروری است : 

1- تأییدیه یا حکم کارگزینی یا بازنشستگی صادر شده دستگاه های دولتی یا عمومی که مبین سوابق مرتبط اجرایی در آن دستگاه ها باشد . 

2- روزنامه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی به عنوان مدیرعامل موضوع این آیین نامه .

3- تأییدیه سازمان تأمین اجتماعی یا مناطق آزاد و ویژه مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت های موضوع این آیین نامه اشتغال داشته و حق بیمه پرداخت نموده است . 

4- تأییدیه سابقه کار در خارج از کشور توسط سازمان های دولتی ، عمومی ، مراکز خصوصی معتبر در آن کشور با گواهی سفارت جمهوری اسلامی ایران.

ماده ششم – تطبیق شرایط و الزامات ؛ 

1-کلیه شرکت ها اعم از شرکت هایی که قبل از تصویب این آیین نامه مجوز فعالیت دریافت نموده اند یا شرکت هایی که بعداً مجوز دریافت خواهند نمود ، مکلفند به منظور جبران خسارات احتمالی ناشی از انجام وظایف و فعالیت های خود و کارکنان شان در اسکله ، اماکن و محوطه های بندری نسبت به سپردن تضمین به مبلغ پنجاه میلیون ریال اقدام نمایند .

2- مدت اعتبار مجوز صادر شده چهار سال تمام است و تمدید آن منوط به احراز شرایط مندرج در این آیین نامه خواهد بود . 

تبصره 1 : شرکت هایی که فعال می باشندو  به صورت سالیانه گزارش فعالیت خود را به امور شرکت ها ارائه می نمایند نیاز به تمدید مجدد مجوز فعالیت ندارند . 

 تبصره2 : در صورت عدم دریافت گزارش فعالیت سال دوم ، امور شرکت ها نسبت به صدور تذکر کتبی به  شرکت اقدام می نماید .

 تبصره3: در صورت عدم دریافت گزارش فعالیت در پایان سال سوم سازمان نسبت به لغو مجوز فعالیت اقدام 

می نماید . 

3- دارا بودن دفتر مرکزی مستقل با کاربری اداری برای انجام فعالیت . 

4- دارا بودن دفتر شعبه/نمایندگی مستقل با کاربری اداری حداقل در یکی از بنادر مورد نظر برای انجام فعالیت .

 

تبصره : شرکت های نمایندگی کشتیرانی می توانند در سایر بنادری که دارای شعبه / نمایندگی نیستند از خدمات شرکت های دارای مجوز رسمی از سازمان یا شعب/نمایندگی شرکت های همکار ، استفاده نمایند .

5- شرکت هایی که وضعیت آنها با این آیین نامه مطابقت ندارد ، موظفند حداکثر ظرف یک سال از تاریخ ابلاغ این آیـین نامه وضعیت خود را با مفاد آن تطبیق دهند.در غیر این صورت مجاز به فعالیت  نمی باشند.

6-به منظور ساماندهی فعالیت شرکت ها و ترغیب آنها به رعایت هر چه بهتر و بیشتر استانداردها و توجه به صلاحیت های تخصصی کارکنان و تجهیز امکانات ، سازمان نسبت به طبقه بندی شرکت های موصوف براساس دستورالعملی که با هماهنگی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران تهیه و به تصویب شورای عالی هماهنگی ترابری می رسد ، اقدام خواهد نمود . شرکت ها مکلفند اطلاعات مربوطه را در اختیار سازمان قرار دهند . 

7-شرکت ها باید در سربرگ های مکاتباتی خود به فعالیت نمایندگی کشتیرانی نیز اشاره نمایند.

8-شرکت ها موظفند تغییر مدیرعامل ، مدیر شعبه / نمایندگی ، اعضاء هیأت مدیره ، اساسنامه و هر گونه تغییر در نشانی مـرکز اصلی ، شعب/نمایندگی و تلفن شرکت را قبل از انجام مراحل ثبت به اطلاع سازمان رسانده و تأییدیه های لازم را اخذ نمایند .  

9- شرکت ها موظفند دارندگان امضای مجاز را رسماً به سازمان معرفی نمایند . 

10-تغییر مدیرعامل ، اعضاء هیأت مدیره و مدیر شعبه/نمایندگی منوط به احراز شرایط مذکور در این آیین نامه و اعلام به سازمان و تأیید آنها بر اساس ماده هشتم آیین نامه خواهد بود . 

11- شرکت ها موظفند در به کارگماری کارکنان خود نهایت دقت را در رعایت دستورالعمل های مربوطه خصوصاً از نظر شرایط عمومی و حرفه ای به کار برده و بر نحوه عملکرد آنها بطور مستمر نظارت مؤثر به عمل آورند . 

12-مدیرعامل ، مدیر شعبه/نمایندگی و کارکنان عملیاتی شرکت موظفند بر اساس دستورالعمل سازمان کلیه دوره های آموزشی و توجیهی لازم را با موفقیت طی نمایند .

 

تبصره 1 : در صورتی که اشخاصی حضور در دوره های فوق الاشاره را ضروری ندانند می بایست تقاضای مکتوب خود را با ذکر دلایل و مستندات به اداره امور شرکت های سازمان و یا بنادر تابعه منعکس تا تصمیم لازم در این خصوص اتخاذ گردد.

 

تبصره2 : نحوه ارزشیابی گواهینامه مؤسسات آموزشی ، چگونگی برگزاری آزمون کتبی ، عناوین و محتوای دوره های آموزشی مورد نیاز به موجب دستورالعمل سازمان خواهد بود . 

فصل سوم : نظارت ، نحوه صدور ، تعلیق و لغو مجوز فعالیت

ماده هفتم – نظارت ؛

1- سازمان به منظور اطمینان از اجرای کامل و موثر مقررات و دستورالعمل های مصوب و انجام مطلوب وظایف و رعایت مفاد این آیین نامه اقدام به نظارت مستمر و منظم از فعالیت شرکت ها می نماید و شرکت ها باید همکاری های لازم را در این زمینه مجری دارند . 

2- شرکت ها مکلفند در پایان هر سال ضمن ارائه گزارش فعالیت سالانه خود به امور شرکت ها نسبت به تسویه حساب مالی و رفع مغایرت های احتمالی اقدام نمایند .

 

ماده هشتم –صدور مجوز فعالیت ؛ 

صدور مجوز فعالیت در زمینه نمایندگی کشتیرانی منوط به احراز صلاحیت های مذکور در این آیین نامه و ارائه اساسنامه و مدارک ثبت و آخرین روزنامه رسمی که مبین صلاحیت شرکت در زمینه فعالیت نمایندگی کشتیرانی باشد ، خواهد بود .

تبصره 1 : قبل از اعطاء مجوز فعالیت به منظور رعایت مقررات داخلی و مفاد آیین نامه بین المللی امنیت کشتی ها و تسهیلات بندری (ISPS-CODE ) مراتب از دفتر مرکزی حراست سازمان و اداره حراست بنادر تابعه در مورد تایید مدیرعامل ، اعضاء هیأت مدیره و مدیر شعبه/نمایندگی شرکت های موضوع این آیین نامه استعلام می شود.

تبصره 2 : در صورت عدم تأیید صلاحیت مدیران شرکت ، سازمان تکلیفی به منظور صدور مجوز فعالیت نمایندگی کشتیرانی نخواهد داشت . حراست سازمان یا اداره حراست بنادر تابعه مکلفند ظرف یک ماه نسبت به ارائه پاسخ اقدام نمایند . بدیهی است چنانچه حراست سازمان یا اداره حراست بنادر تابعه به علت مفتوح بودن پرونده مدیران شرکت های موضوع این آیین نامه در مراجع قضائی ، نظارتی و سایر مراجع قانونی ، قادر به ارائه پاسخ قطعی نباشند تا تعیین تکلیف نهایی پرونده ، از صدور مجوز فعالیت خودداری خواهد شد . 

تبصره 3 : مرجع تشخیص کمی و کیفی صلاحیت و تجربه کارکنان ، تجهیزات عملیاتی ، وسایل ایمنی و سایر موارد مربوط به امکانات شرکت های موضوع این آیین نامه ، سازمان خواهد بود . 

تبصره 4 : شرکت های موضوع این آیین نامه رأساً نسبت به بازاریابی و عقد قراردادهای مربوطه اقدام می نمایند و سازمان هیچ گونه تعهد و مسوولیتی در این زمینه ندارد .

 

 ماده نهم –تعلیق و لغو مجوز فعالیت ؛ 

1-در صورتی که بنا به تشخیص سازمان هر زمان محرز گردد که شرایط و صلاحیت شرکت های موضوع این آیین نامه به طور کلی یا جزئی زایل شده است . سازمان می تواند ضمن صدور اخطار کتبی ، اقدام به تعیین مهلت مناسب نموده تا ظرف آن مدت شرکت مزبور اقدام به کسب شرایط یا صلاحیت لازم نماید . 

تبصره 1 : در صورتی که شرکت نتواند ظرف مهلت تعیین شده اقدام به کسب شرایط یا صلاحیت لازم نماید ، موضوع به کمیسیون بند 4 این ماده ارجاع خواهد شد . بدیهی است تا تعیین تکلیف نهایی حسب مورد انجام هرگونه فعالیت جدید موضوع این آیین نامه منوط به نظر سازمان می باشد . 

2- در صورتی که محرز شود مدیرعامل ، اعضای هیأت مدیره و مدیر شعبه / نمایندگی فاقد شرایط بر شمرده در این آیین نامه بوده یا شده اند ، موضوع برای اتخاذ تصمیم به کمیسیون بند 4 این ماده ارجاع خواهد شد و تا اتخاذ تصمیم در آن کمیسیون ، انجام هرگونه فعالیت جدید موضوع این آیین نامه حسب مورد منوط به نظر سازمان می باشد . 

3- در صورت عدم رعایت قوانین و مقررات حاکم بر موضوع آیین نامه حاضر از طرف شرکت ها و یا عدم اقدام به موقع شرکت در رفع مغایرت های قانونی که در ممیزی های سازمان اعلام می شود ، شرکت از آن زمان حق هیچ گونه فعالیت جدیدی را در زمینه موضوع این آیین نامه ندارد . همچنین مکلف است حداکثر ظرف مدت 3 ماه ضمن رعایت مقررات حاکم تکالیف مقرر را انجام دهد . در صورت تداوم تخلف یا تکرار ، موضوع جهت اتخاذ تصمیم لازم به کمیسیون مذکور در بند 4 این ماده ارجاع خواهد شد . 

4-به منظور رسیدگی و اتخاذ تصمیم در مورد چگونگی ادامه فعالیت شرکت مبنی بر تعلیق یا لغو مجوز فعالیت شرکت ، کمیسیونی مرکب از نمایندگان سازمان بنادر و دریانوردی ، شورای عالی هماهنگی ترابری کشور ، اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران ،  انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته وگمرک ایران تشکیل می شود . کمیسیون با حضور تمامی اعضاء تشکیل می شود و تصمیم آن با اکثریت آراء معتبر است . 

تبصره 1 : تصمیم کمیسیون مانع تعقیب متخلف در مراجع قانونی صلاحیت دار نخواهد بود .

 

تبصره 2 : رسیدگی به تخلفات شرکت یا مدیران آن با حضور نماینده قانونی آنها صورت می پذیرد در این صورت تاریخ تشکیل جلسه به شرکت ابلاغ خواهد شد . عدم حضور نمایندۀ شرکت مانع رسیدگی و اتخاذ تصمیم کمیسیون نخواهد بود .

 

تبصره 3 : محل تشکیل جلسات کمیسیون و دبیرخانه آن در اداره امور شرکت های سازمان بنادر و دریانوردی خواهد بود . 

تبصره 4 : در صورت تعلیق یا لغو مجوز فعالیت، شرکت ملزم به تسویۀ قراردادهای جاری خود ظرف مهلت تعیین شده طبق نظر کمیسیون خواهد بود .

تبصره 5 : در صورت وصول گزارش و مدارک مستند از ارگان های ذیصلاح مبنی بر وقوع تخلف توسط شرکت ، موضوع به کمیسیون بند 4 این ماده جهت بررسی ارجاع خواهد شد . 

تبصره 6 : در صورت دریافت رأی قطعی کیفری مراجع قضایی نسبت به عملکرد مدیران و یا شرکت های موضوع این آیین نامه ، ضمن اعلام تعلیق فعالیت شرکت، مراتب به کمیسیون موضوع بند 4 این ماده ارجاع خواهد شد. 

تبصره 7 : در مواردی که شرکت مزبور از شرکت های تعاونی باشد نماینده اتاق تعاون به جای نماینده اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در کمیسیون شرکت می نماید . 

این آیین نامه طی 9 ماده و 20 تبصره در اجلاس شماره 91/850/19745مورخ 6/4/91 شورای عالی هماهنگی ترابری کشور ، تصویب شد . 

مخفف THC

Terminal Handling Charge

کاربرد عبارت در حمل و نقل مخصوصا کشتیرانی :

هزینه های جابجایی در ترمینال شامل عملیاتی همچون تخلیه از کشتی، حمل به محوطه، تخلیه وصفافی در محوطه، بارگیری بر روی کامیون صاحب کالا یا بلعکس می باشد.

آشنایی با قواعد اینکوترمز 2010

مقدمه

در دنیای تجارت امروز، قوانین اینکوترمز به یک بخش اساسی و اجتناب ناپذیر از زبان تجارت مبدل شده که در سراسر جهان و به منظورفروش محصولات در قراردادها گنجانیده و بیانگر قوانین و راهنما جهت استفاده واردکنندگان، صادرکنندگان، وکلا، شرکتهای حمل، بیمه و دانشجویان تجارت بین الملل می باشد. این قوانین در سرتاسر جهان مورد تأیید دولتها، مراجع قانونی و کارپردازان بازرگانی به منظور تفسیر مشترک رایج ترین اصطلاحات تجاری دنیا می باشد.

به معنای اصطلاحات تجارت بین الملل International Commercial Terms ریشه لغت اینکوتزمز از مخفف سازی سه لغت لاتین تشکیل شده که مهمترین علت کاربرد آن تعیین دقیق و روشن حدود مسئولیتها، ریسکها و هزینه ها در فرآیند تجارت بین الملل بین فروشنده، خریدار و همچنین اشخاص حقوقی/حقیقی دخیل فرآیند تجارت می باشد که هر دوره توسط اتاق بازرگانی بین الملل 1 مورد بازنگری و باز نشر قرار می گیرد. اینکوترمز اولین بار در سال 1936 تدوین شد، و در تاریخ اول ژانویه 2011 آخرین نسخه آن که به اینکوترمز 2010 موسوم است، منتشر گردیده است.

 

اینکوترمز 2010

اینکوترمز 2010 نسخه ی هشتم و نهایی از اینکوترمزها می باشد، که در 11 قانون تعریف شده و بر مبنای طریقه حمل به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند: 

گروه اول؛ این گروه شامل اینکوترم هایی می باشند که تمامی طرق حمل را دربر می گیرند و متشکل از 7 قانون میباشد. 

 1 - EXW .1   تحویل درب کارخانه

در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید و یا انبار کالا به خریدار تحویل می دهد و کلیه مسئولیت ها و هزینه ها، اعم از بارگیری،حمل و نقل، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است.

 2 - FCA .2   تحویل در نقطه ای معین در کشور مبدأ

به معنای این است که فروشنده کالا را پس از ترخیص صادراتی درمحل مقرر به حمل کننده تعیین شده از سوی خریدار تحویل می دهد. با توجه به اینکه محل تحویل کشور خریدار باشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک فرایند می باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است، همچنین معمولاً و (نه الزاماً) عقد قرارداد حمل و بیمه به عهده خریدار می باشد.

3 – CPT .3   کرایه حمل پرداخت شده 

این قاعده که نوعی حمل مرکب می باشد، براین مفهوم دلالت میکند که فروشنده کالا را تهیه، حمل داخلی و ترخیص صادراتی نموده ، هزینه های ترخیص صادراتی را خود پرداخت میکند . بعلاوه حمل کننده کالا تا مقصد نهائی را انتخاب، قرارداد حمل را منعقد و کرایه را تا محل مشخص در قرارداد بعنوان مقصد نهائی پرداخت مینماید. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل کننده می دهد خاتمه می یابد. همچنین پرداخت هزینه بیمه و عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

4 – CIP .4   کرایه و بیمه حمل پرداخت شده 

این قاعده از اینکوترمز بدین معنی است که فروشنده کالا را با اخذ مجوزهای صادراتی ازکشور خود و ترخیص صادراتی، به حمل کننده ای که منتخب خود اوست و خود با آن حمل کننده قرارداد حمل منعقد کرده تحویل میدهد بعلاوه کرایه حمل کالا تا مقصد را پرداخت کرده و کالا را تا مقصد بیمه نموده ، هزینه بیمه را هم پرداخت مینماید .

5 – DAT .5   تحویل در پایانه کشور مقصد

 

این اصطلاح بدین معنی است که فروشنده تمام هزینههای حملونقل (هزینه صادرات، حمل، تخلیه از حامل اصلی در بندر مقصد وهزینه های بندر مقصد) و فرض قبول تمامی ریسک ها تا پایانه مقصد را عهده دار میشود. پایانه می تواند بندر، فرودگاه، و مکان تبادل کالا تلقی گردد. ضمن اینکه حقوق ورودی، مالیات و هزینه های گمرکی برعهده خریدار می باشد.

 1 – DAP .6  تحویل در نقطهای معین در کشور مقصد

این اصطلاح می تواند برای تمامی حالات حمل و نقل استفاده شود، و یا در فرآیندی که در آن بیش از یک حالت حملونقل وجود داشته باشد. فروشنده مسئول هماهنگی حمل و تحویل کالا، آماده سازی جهت انجام تخلیه بار از وسیله نقلیه، در محل مورد توافق می باشد. در این روش پرداخت مالیات و پوشش بیمه بر عهده فروشنده نمی باشد.

 2 – DDP .7  تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی

فروشنده مسئول تحویل کالا در محل قید شده در کشور خریدار است، و پرداخت تمامی هزینه های انتقال کالا به مقصد از جمله حقوق ورودی و مالیات بر عهده وی می باشد. این ترم حداکثر تعهدات در فروشنده و حداقل تعهدات در خریدار را در بر می گیرد.

گروه دوم؛ این گروه شامل اینکوترمهایی می باشد که شامل راه های آبی دریایی و داخلی (درون کشوری) هستند. 

تحویل در کنار کشتی 3 – FAS .8

محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. مسئولیت عقد و پرداخت هزینه حمل، بیمه و بازرسی به عهده خریدار است.

 4 – FOB .9   فوب

فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی در بندر مبدأ عبور داد ریسک خود را خاتمه داده است. هزینه حمل و همچنین عقد قرارداد حمل از بندر تحویل، بیمه و بازرسی به عهده خریدار می باشد.

5 - CFR .10    هزینه و کرایه حمل 

سابق است ولی مخصوص حمل دریایی. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می کند (بارگیری می شود) مسئولیت C&F همان فروشنده خاتمه مییابد. پرداخت هزینه بیمه و عقد قرارداد آن با خریدار، و همچنین پرداخت هزینه حمل و عقد قرارداد آن با فروشنده می باشد.

 6 – CIF .11    هزینه، کرایه و بیمه حمل

در این روش کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می شود، مسئولیت فروشنده خاتمه مییابد. ضمن اینکه هزینه حمل و بیمه و عقد قرارداد آن ها با فروشنده می باشد.

کد اقتصادی چیست؟

کد اقتصادی

فعالیت های اقتصادی به طرق مختلف در جوامع صورت می گیرد. حمایت از فعالیت کنندگان دراین امر و همچنین نظارت بر اعمال اقتصادی (تجاری) مستلزم شناخت اشخاص فعال در این زمینه می باشد. 

کسب مجوز برای فعالیت های تجارتی و پرداخت حقوق حقه دولت در قالب مالیات و جلوگیری از رقابتها و تلاشهای ناسالم یکی از مزایای این امر محسوب می گردد. 

در کنار راهنمای ثبت شرکتها و دریافت کارت بازرگانی، ضرورت اخذ شماره (کد) اقتصادی ملاحظه می شود بنابراین با استفاده از مقررات مربوطه که در واحدهای ذیربط وزارت امور اقتصادی و دارایی جاری است نسبت به نگارش و ارائه راهنمای دریافت شماره اقتصادی برای کسانی که نیازمند دانستن اطلاعات مربوط می باشند اقدام شد.

کد اقتصادی چیست؟

کد اقتصادی شماره ای است که بنا بر قانون وضع شده در سال ۷۳ برای اشخاص حقیقی و حقوقی که به تولید کالا و خدمات اشتغال دارند تعیین شد. به این صورت که این اشخاص باید کد اقتصادی خود را روی فاکتورهای خرید و فروش ثبت کنند. 

از جمله دلایل درج کُد اقتصادی روی فاکتورهای خرید و فروش محاسبه سود به دست آمده در معاملات است و بنابراین با محاسبه دقیق سودهای کسب شده مالیات ها نیز کمتر برآوردی و نظری خواهند بود و محاسبه آنها بیشتر بر اساس اسناد و مدارک صحیح خواهد بود. 

علاوه براین به وسیله کد اقتصادی سازمان امور مالیاتی کشور قادر است دفاتر قانونی، فاکتورها و صورتحساب های صادر شده را به راحتی بررسی کند.

اشخاص مکلف به اخذ کد اقتصادی

کلیه اشخاص حقوقی که به امر تولید، مونتاژ، واردات و صادرات، توزیع هر نوع کالا و کارهای خدماتی اشتغال دارند همچنین کلیه اشخاص حقیقی که به امور فوق اشتغال داشته و دارای پروانه کسب یا کار ازمراجع ذیربط بوده و یا دارای محل فعالیت تجاری باشند و واجد شرایط اخذ شماره اقتصادی به شمار می آیند. قابل ذکر است احراز یکی از شرایط فوق برای اشخاص حقیقی کافی می باشد.

مدارک مورد نیاز برای اخذ کد اقتصادی

جهت این مرحله همراه با مدارک زیر به اداره دارائی

1- دریافت دفترچه و تکمیل آنها (واحد اطلاعات و خدمات اداره دارائی) 

2- دریافت فرمهای مربوطه و تکمیل آنها (واحد ثبت و شناسائی اداره دارائی) 

3- کپی شناسنامه و کارت ملی تمامی اعضای هیئت مدیره 

4- کپی آگهی تاسیس شرکت و تغییرات ثبتی (2 نسخه) 

5- کپی اساسنامه شرکت 

6- کپی از اظهارنامه شرکت (و یا شرکتنامه و تقاضانامه در شرکت‏های غیر سهامی) 

7- کپی آگهی روزنامه رسمی و تغییرات آن 

8- کپی پروانه بهره برداری یا مجوز تاسیس (در صورت موجود بودن) 

9- کپی سند مالکیت اقامتگاه قانونی شرکت که در آگهی تاسیس قید گردیده و در صورت استیجاری بودن، کپی قرارداد اجاره که به تایید واحد مالیاتی محل وقوع ملک رسیده باشد. 

10- نامه شروع و یا عدم شروع به فعالیت شرکت و کپی آن بعد از ثبت در دبیرخانه 

11- پرداخت مالیات حق تمبر به اداره دارائی

و...

جدول خلاصه روشهای ارزیابی انطباق کالاهای وارداتی

دریافت
عنوان: جدول خلاصه روشهای ارزیابی انطباق کالاهای وارداتی
حجم: 107 کیلوبایت
توضیحات: جدول خلاصه روشهای ارزیابی انطباق کالاهای وارداتی

نکاتی چند درمورد نحوه ورود کالای وارداتی مشمول استاندارد اجباری

1. درمورد کالاهای مشمول استاندارد اجباری ارائه گواهی بازرسی الزامی بوده و بایستی مطابق متن گواهی بازرسی مورد قبول و توسط شرکتهای بازرسی کننده مجاز صادر گردد.

تبصره: طبق توافق بعمل آمده با مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و وزارت بازرگانی، تعیین و درج تعرفه کالای ثبت سفارش، شمول کالای استاندارداجباری، نوع استاندارد و سایرشرایط موردنظر مؤسسه استاندارد در پروفرما و اوراق ثبت سفارش، بعهده واردکننده و کنترل آن بعهده وزارت بازرگانی می باشد. بانکها صرفاْ مهر ثبت سفارش وزارت بازرگانی را کنترل نموده و مسئولیتی نسبت به کنترل تعرفه کالای موضوع ثبت سفارش از نظر شمول یا عدم شمول استاندارد اجباری نداشته و برمبنای استاندارد درج شده موردتایید وزارت بازرگانی اقدام خواهند نمود.

2. درصورتیکه واردکننده تقاضای حذف بازرسی کالا درمبدأ را به تایید مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی  ایران برساند، مجاز است با ارائه فرم مذکور به بانکها شرط بازرسی درمبدأ را حذف نماید. 

تبصره: در مورد کالاهای ”غیرقابل آزمون “ و ”با مدت آزمون طولانی “ درج شرط بازرسی در مبدأ الزامی بوده و حذف آن امکانپذیر نمی باشد. 

3. ارائه اصل گواهی بازرسی کالا که توسط شرکت بازرسی مجاز صادرشده، به همراه سایر اسناد تجاری به بانک کارگزار برای معامله اسناد الزامی می باشد.

4. انتخاب شرکت بازرسی کننده و تغییر آن به عهده خریدار کالا می باشد، تایید گواهی بازرسی صادره ازسوی شرکتهای بازرسی مجاز خارجی توسط اتاق بازرگانی محل صدور و یا طبق بند ١٢ از قسمت « الف » بخش اول مجموعه مقررات ارزی الزامی می باشد. 

 

تبصره: نام شرکت بازرسی کننده مجاز بایستی پس از دریافت ”نامه پذیرش بازرسی قبل از حمل “ صادره توسط شعبه یا نماینده شرکت بازرسی در ایران ممهور به مهر و در سربرگ شرکت بازرسی در شرایط اعتباراسنادی درج گردد.

5. شرکت بازرسی درانتخاب روش بازرسی و محل شروع بازرسی (کمی وکیفی و بسته بندی) با توجه به نوع کالای موردنظر مختار است لکن انجام بازرسی بایستی به نظارت برعملیات بارگیری کالا و یاتحویل کالا به متصدی حمل (درخصوص هوائی و راه هن) خاتمه یافته و صراحتاْ در گواهی بازرسی قید نماید که کالای بازرسی شده همان کالای بارگیری و تحویل شده می باشد و با شرایط اعتبار اسنادی و اصلاحیه های بعدی آن و درمورد ثبت سفارش برات وصولی اسنادی با پروفرما و سایر اسناد وصولی اسنادی مطابقت دارد.

6.باتوجه به اهمیت دریافت کامل اطلاعات و مشخصات کالاهای مورد بازرسی توسط شرکتهای بازرسی لازمست پس از گشایش اعتباراسنادی/ثبت سفارش برات وصولی اسنادی مراتب کتبًا به واردکنند ه ابلاغ گردد تامشخصات و اطلاعات کامل کالای مورد سفارش به نمایندگی شرکت بازرسی مجاز تعیین شده در ایران را ارائه نماید رونوشت ابلاغ نیز می بایستی توسط بانک بمنظور اطلاع و پیگیری برای نمایندگی شرکت بازرسی درایران ارسال گردد.

7.کلیه گواهی های بازرسی صادره توسط شرکتهای بازرسی ویانمایندگان مجاز آنها فقط بانام و کاغذ مارک دار شرکت اصلی که نام آن درشرایط اعتباراسنادی قیدگردیده است، قابل قبول می باشد.

8.هزینه بازرسی می تواند برعهده خریدار یا فروشنده کالا باشد، درصورتیکه این هزینه بعهده فروشنده باشد، باید مراتب صراحتًا توسط فروشنده درپروفرما یا قرارداد فروش تقبل شده باشد.

تبصره : درمواردیکه هزینه بازرسی برعهده خریدار است، درج شرط پرداخت هزینه بازرسی توسط وارد کننده درشرایط اعتبار و یا انتقال هزینه بازرسی پس از طی مراحل ثبت سفارش و درقبال ارائه اصل صورتحساب هزینه بازرسی صادره توسط مؤسسه بازرسی کننده که به تایید اطاق بازرگانی محل صدور رسیده باشد (درمورد شرکتهای بازرسی ایرانی نیازی به تایید اطاق بازرگانی ندارد) در وجه مؤسسه بازرسی کننده بلامانع می باشد.

9.گشایش اعتبار تنخواه بازرسی جهت پرداخت هزینه بازرسی و افزایش آن بلامانع است. پرداخت وجه درمقابل صورتحساب انجام بازرسی خواهدبود.

10. چنانچه حمل کالای موضوع اعتبار اسنادی/ثبت سفارش برات وصولی اسنادی به دفعات (PARTIAL SHIPMENT) مجاز باشد ارائه گواهی بازرسی جداگانه برای هرمحموله که فقط ازطرف همان شرکت بازرسی تعیین شده صادر گردیده باشد الزامی است و آن بانک بایستی ازقبول گواهی بازرسی کلی خودداری نمایند.

11.درصورتیکه محمولات یک اعتباراسنادی/ثبت سفارش برات وصولی از کشورهای مختلف حمل گردد انتخاب شرکتهای بازرسی متعدد (برای هر کشور یک شرکت بازرسی) بلامانع است.

12.درصورت مشاهده هرگونه نارسائی و تخلف شرکتهای بازرسی لازم است بانکها مراتب را سریعاً به اداره سیاستها و مقررات ارزی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران بصورت مشروح منعکس نمایند.