مجوزهای بهداشتی مواد غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی و نحوه صدور آنها:

مجوزهای بهداشتی مواد غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی و نحوه صدور آنها:

 

هدف: هدف از تدوین این مجموعه ارائه ضوابط، مقررات قوانین مربوط به صدور پروانه های بهداشتی (‌تاسیس، مسئول فنی ،بهره برداری، ساخت) و مجوزهای گشایش و ترخیص کالاهای وارداتی بمنظور اطلاع رسانی متقاضیان و آشنایی بیشتر آنان در تهیه مدارک لازم و تسریع بیشتر در انجام این امور و همچنین ایجاد وحدت رویه اجرایی در تمام دانشگاههای علوم پزشکی سراسرکشور، می باشد. امید است برای همکاران محترم و تمام مراجعین و متقاضیان مفید واقع شود.

 

تعاریف: مجوز بهداشتی به پروانه تاسیس، مسئول فنی ،بهره برداری و ساخت، همچنین مجوز ورود، ترخیص و صادرات محصولات مشمول قانون مواد غذایی، آشامیدنی، آرایشی بهداشتی، اطلاق می شود.

 

1-           پروانه تاسیس:‌ به مجوزی اطلاق می شود که پس از صدور پروانه بهره برداری صنعتی یا کارت شناسائی یا پروانه گواهی فعالیت صنعتی از وزارت صنایع یا جهاد و براساس اصول و ضوابط مربوطه، که قبلا هماهنگ شده است، توسط معاونت غذا ودارودانشگاه، صادر می شود.

2-         پروانه مسئول فنی: مسئول فنی به فردی اطلاق می شود که دارای شرایط لازم جهت کنترل و نظارت بر تولید، در کارگاهها و کارخانجات، با مدارک تحصیلی حداقل، کارشناسی باشد. موسسات مشمول قانون در زمان اخذ پروانه ساخت، بایستی دارای مسئول فنی تائید شده از طرف معاونت غذا و دارو دانشگاه بوده، و پروانه مسئولیت فنی را اخذ کرده باشند.

3 -         پروانه بهره برداری: برای واحد تولیدی، درصورت داشتن شرایط و ضوابط، از نظر تجهیزات و امکانات و پس از صدور پروانه تاسیس ومسئول فنی، صادر می شود.

4-          پروانه ساخت: پروانه ساخت به مجوزی اطلاق می شود که فرمول ساخت تایید شده از طرف اداره کل نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی در آن درج شده و زمانی صادر می شود که پروانه های تاسیس، مسئول فنی و بهره برداری صادر شده باشد.

5-         مجوز ورود کالا: مجوز است که بر طبق مقررات واردات و صادرات وزارت بازرگانی و در صورت تکمیل مدارک مربوطه، توسط اداره کل نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی و یا ادارات تابعه، برحسب مورد، پس از طی مراحل قانونی و بررسی های لازم، صادر می شود و در واقع موافقت اولیه برای ورود کالای مورد نظر، به کشورمی باشد.

6-         مجوز ترخیص کالا: مجوزی است که پس از ورود کالا به گمرکات کشور و پس از تائید قابلیت مصرف و طی مراحل قانونی، برابر مقررات مربوطه، صادر می شود.

 

مدارک لازم جهت صدور پروانه تاسیس و بهره برداری:

 

1- درخواست کتبی به عنوان اداره نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی مربوطه

2- ارائه تصویر پشت و روی برابر اصل شده پروانه بهره برداری معتبر از وزارت صنایع یا ادارات تابعه یا در موارد مربوطه، از وزارت جهاد .

 3- تکمیل و ارائه فرم تاسیس ( که توسط اداره نظارت، تحویل متقاضی می شود. ضمنا کلیه صفحات فرم مذکور، پس از تکمیل، باید به تایید مسئول اداره نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی رسیده و ممهور به مهر دانشگاه مربوطه باشد.)

 4- نشانی کامل محل ( با رسم کروکی )

 5- ارائه کروکی نقشه محل با ذکر متراژ کلیه قسمتهای مختلف ( سالن تولید، بسته بندی، انبار مواد اولیه، انبار محصولات ساخته شده، آزمایشگاه، سرویسهای بهداشتی کارگران و غیره). کروکی می بایست در محل توسط کارشناسان مربوطه بررسی و درصورت تائید، مهرو و امضاء شود.

 6- ارائه مدارک مربوط به ثبت شرکت ( اگر موسسه، شرکت باشد) و ارائه روزنامه رسمی،

 7- هرگونه تغییر نام، تغییر محل، تغییر نوع تولیدات و غیره لازم است در پروانه صادره از طرف اداره کل صنایع یا جهاد کشاورزی اصلاح و تصویر پشت و روی برابر اصل شده پروانه مزبور ارائه گردد.

 8- ارائه تصویر تاییدیه سازمان حفاظت محیط زیست ( بغیر از شهرهای صنعتی ) در پاره ای موارد با توجه به نوع محصول که اثرات سوء بر محیط اطراف داشته باشد.

9- ارائه تاییدیه بهداشتی در مورد سیستم آب و فاضلاب و سایر موارد مربوطه با توجه به نوع محصول و در صورت نیاز .

 10- بازدید از موسسه، جهت تکمیل فرم بهره برداری که می تواند همزمان با بررسی کروکی موضوع بند 5 باشد.

 11- تطبیق موسسه با حداقل ضوابط فنی و بهداشتی مربوط به هر نوع محصول .

  12- تائیدیه کارشناس و یا کارشناسان بازدید کننده درقسمت مربوطه، ضمنا کله نسخ باید ممهور به مهر اداره نظارت و مسئول مربوطه باشد.

 13- در مواقع اصلاح یا تغییر خطوط پروانه های تاسیس و بهره برداری، ارائه مدارک مربوطه به بندهای یکم، دوم، سوم، پنجم و نیز اصل پروانه ها تاسیس و بهره برداری، جهت اصلاح ضروریست .

 

مدارک لازم جهت صدور پروانه مسئول فنی:

الف – مدارک تحویلی توسط موسسه:

1- ارائه تصویر کارت پایان خدمت یا معافیت دائم از نظام وظیفه

 2- تصویر کلیه صفحات شناسنامه، یک نسخه

 3- تصویر مدارک تحصیلی ( ارائه درسی و واحدهای گذرانده شده در دوره تحصیلی کارشناسی یا بالاتر در صورت نیاز)

 4 - پنج قطعه عکس 4x6 .

 5- مشمولین طرح نیروی انسانی، بایستی معافیت از طرح یا گواهی مبنی برگذراندن طرح مذکور را از اداره کل تامین نیروی انسانی، ارائه نمایند. ( فارغ التحصیلان از سال 58 به بعد مشمول طرح می باشند. )

 6- ارائه تاییدیه ارزش تحصیلی صادره توسط دانشگاه مربوطه، در مورد فارغ التحصیلان خارج از کشور، تاییدیه وزارت علوم و تحقیقات و فناوری، در مورد دانش آموختگان دانشگاه آزاد، تاییدیه از سازمان مرکزی دانشگاه واقع در خیابان پاسداران، نیستان نهم ضروریست .

 7- برای فارغ التحصیلان رشته های دبیری، در صورت کسب موافقت قبلی این اداره کل یا ارائه حکم قطعی بازنشستگی الزامیست .

 8- ارائه اصل پروانه مسئول فنی قبلی و استعفای قطعی ایشان، درخصوص موسساتی که مسئول فنی آنها، تغییر می کند الزامیست .

 9- ارائه گواهی طی دوره کارآموزی در صنعت مربوطه توسط مسئول فنی الزامی میباشد.

 10- مدارک فوق بانضمام نامه کتبی می بایست از طرف موسسه مربوطه، به اداره نظارت بر مواد غذایی مربوطه ارسال و طی آن، مسئول فنی را معرفی نمایند.

تبصره – در مورد بند 8، چنانچه فرد واجد شرایط، قبلا مسئول فنی بوده و طی مدت یک ماه استعفا داده و از سوی موسسه دیگری معرفی می شود، گواهی عدم سوء پیشینه ارسال تاییدیه ارزش تحصیلی و ریز نمرات ضروری نمی باشد.

 

ب -  مدارکی که توسط ادارات تابعه، در دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور، پس از تائید و مطابقت با چارت مسئولین فنی، تکمیل خواهد شد:

 

1- اخذ کلیه مدارکی که در بند الف، اشاره شد.. 2- تحویل فرمهای مربوط به مسئولین فنی

 

2-1- برگ سوگند نامه مسئول فنی و موسسه و سرمایه گذار ( دارای تائیدیه امضاء توسط دفتر خانه اسناد رسمی )‌  2-2- قرارداد استخدامی بین کارخانه و مسئول فنی و برگ پرسشنامه مسئول فنی  تبصره- کلیه مدارک فوق، باید توسط مسئول اداره نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی تائید شده و ممهور به مهر دانشگاه مربوط باشد.

 

مدارک لازم جهت صدور و تمدید پروانه ساخت:

 

1- دارا بودن پروانه تاسیس و بهره برداری و پروانه مسئول فنی

 2- تکمیل وارائه فرم درخواست صدور پروانه ساخت ( تکمیل و امضاء شده توسط مسئول فنی )

 3- ارائه فرم برچسب با مطالب مندرج بر روی آن

 4-ارائه تصدیق ثبت نام نهایی محصول

5- ارائه فیش بانکی، جهت صدور پروانه، مطابق تصویب نامه هیات وزیران که برحسب مورد اعلام می شود.

 6- درخصوص تمدید پروانه های ساخت ارائه اصل پروانه های ساخت، قبلی و رعایت مفاد بند 1 و 2 و 3 و 4 الزامی است.

 

مدارک لازم، جهت صدور مجوز واردات مواد اولیه غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی:

 

جهت ورود کالاهای مشمول ماده 16 قانون مواد خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی که برطبق مقررات واردات و صادرات وزارت بازرگانی، ورود آنها بلامانع می باشد. ابتدا متقاضی مدارک ذیل را تکمیل و ارائه می نماید:

1- سه نسخه پیش فاکتور(پروفروما)‌ اصل، بانضمام دو برگ تصویر آن .

 2- اصل اوراق ثبت سفارش تکمیل شده بانظمام یک برگ تصویر صفحه اول آن

 3- آنالیز معتبر مرتبط با پروفرم کالا شامل مشخصات کامل فیزیکی، شیمیائی و در صورت لزوم، مشخصات میکروبی

 4- پیش نمونه درصورت لزوم

 5- درصورت داشتن سابقه ورود کالا با همان مشخصات قبلی ( تولید کننده و آنالیز کالا )‌، تصویر پیش فاکتور سابقه، ضمیمه میگردد ( در حال حاضر سابقه 2 سال قابل قبول است )‌چنانچه کالا (‌اسانس، رنگ، مواد افزودنی و نگهدارنده ) در یک واحد تولیدی خاص مورد مصرف دارد می بایستی تصویر پروانه ساخت، که نام کالای فوق در آن درج گردیده باشد، نیز ارائه گردد .

پس از بررسی آنالیز و مطابقت آن با استانداردهای ملی یا منابع معتبر خارجی از قبیل WHO وBP.USP و غیره، مجوز ورود، صادر خواهد شد.

 

مدارک لازم، جهت صدور مجوز ترخیص مواد اولیه غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی:

 

جهت صدور مجوز ترخیص، متقاضی می بایست، مدارک زیر را تکمیل و به اداره کل نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی و یا ادارات نظارت تابعه ارائه نماید:

 

1- فاکتور کالا ( بانضمام یک برگ تصویر آن )‌

 2- اصل نسخه دوم متقاضی (‌ نسخه دوم پروفرم تایید شده در مرحله ورود )‌

3- اصل گواهی بهداشت و قابلیت مصرف مرتبط با فاکتور، که به تایید مقامات ذیصلاح بهداشتی کشور مبداء رسیده و ممهور به مهر سفارت جمهوری اسلامی ایران باشد.

 4- اصل برگ آنالیز، بانضمام یک برگ تصویر آن پس از بررسی مدارک و کنترل کلیه مشخصات، از گمرک ورودی اقدام به نموئه برداری گردیده و به همراه برگ آنالیز تایید شده، به آزمایشگاهای کنترل غذا و دارو، ارسال تا پس از مطابقت نمونه با آنالیز مربوطه، مجوز مصرف صادر شود.

 

ضوابط ورود کالاهای فرآیند شده غذایی، آرایشی و بهداشتی:

مدارک مورد نیاز:

الف – ارائه اوراق ثبت سفارش ب – ارائه اصل فرمولاسیون، با آنالیزکالا، به مهر و امضای تولید کننده، دارای مطالب زیرباشد:

 

1-           با تاریخ جدید صادر شده و حاوی کلیه اطلاعات علمی مورد نیاز باشد .

2-         درج نوع و شماره استاندارد بکار رفته در تولید کالا

 

ب- ارائه اصل پروفرم با امضای تولید کننده  د- ارائه اصل گواهی بهداشت و قابلیت مصرف در کشور مبداء، با تائید سفارت جمهوری اسلامی، در هنگام ترخیص با مشخصات ذیل:

 

1-           شماره و تاریخ فاکتور 2- نام و مشخصات کامل کالا به همراه شماره سری ساخت

 

ج- هر واحد از کالاهای واردات، دارای مشخصات زیر به فارسی باشد:

 

تاریخ تولید و انقضاء، سری ساخت، فرمولاسیون، کشور تولید کننده و درصورت لزوم، دستور مصرف .

 

تبصره:‌ در صورتیکه کالاهای وارداتی، درایران دارای استاندارد ملی باشد، باید فرمولاسیون کالا، حداقل منطبق با استاندارد ملی بوده و چنانچه در موارد خاص، برای کالای وارداتی، استاندارد ملی تدوین نشده باشد، لازم است اطلاعات کامل و دقیق، توسط وارد کننده، ارائه و موضوع در کمیته علمی مربوطه، بررسی و تصمیم گیری شود.

 

نحوه صدور مجوزهای بهداشتی:

1-           پروانه تاسیس: پروانه تاسیس موسسات مشمول قانون، براساس پروانه های بهره برداری صنعتی که از طرف وزارت صنایع و یا جهاد کشاورزی صادر شده و تصویر برابر اصل شده آن همراه با سایرمدارک که قبلا اعلام شد، به این معاونت ارسال می شود و با توجه به رای کمیته فنی، مورخ 6/6/79 که به معاونت غذا ودارو دانشگاه تفویض اختیار گردیده، صادر می شود و در مواد خاص، در کمیته فنی مطرح و پس از تایید کمیته، صادر می گردد.

 

2-         پروانه بهره برداری:‌ پروانه بهره برداری، پس از صدور پروانه تاسیس، یا بطور همزمان و در صورت داشتن شرایط ضوابط مربوطه از نظر امکانات، ماشین آلات و تجهیزات و ارسال فرم بهره برداری و نیز تائید شرایط فنی و بهداشتی موسسه، در معاونت غذا و دارو دانشگاه صادر میشود.

پروانه مسئول فنی: پروانه مسئول فنی، پس از بررسی و تطبیق مدارک تحصیلی با چارت تصویب شده و با توجه به رای مورخ 6/6/79 و 17/7/79 کمیته فنی، که به مدیر کل اداره نظارت برمواد غذایی و بهداشتی تفویض اختیارشده، صادر میشود و در موارد خاص، در کمیته فنی مطرح و درصورت تائید صادر می گردد .

توضیح اینکه – پروانه های تاسیس، بهره برداری و مسئول فنی، دارای یک شماره می باشند.

 

نحوه صدور و تمدید پروانه ساخت:

 

4- پروانه ساخت: پروانه ساخت موسسات مشمول قانون، پس از اخذ پروانه ها تاسیس، بهره برداری و مسئول فنی صادر میگردد. برای صدور پروانه ساخت موسسه بایستی از نظر فنی و بهداشتی، مورد تایید بوه و پس از مطابقت فرمول ساخت با استانداردها و ضوابط مربوط، پروانه ساخت صادر و از اولین سری تولید، نمونه برداری شده و پس از تایید آزمایشگاه، اجازه توزیع داده می شود

اعتبار پروانه های ساخت، در حال حاضر 5 سال از تاریخ صدور می باشد. در پروانه ساخت، نام محصول، مشخصات بسته بندی، وزن خالص، مواد متشکله، نام و مشخصات تولید کننده و …. قید می گردد.

 

4-1-  تمدید پروانه ساخت: کلیه مراحل تمدید پروانه ساخت، همانند صدور پروانه ساخت است، که در بند 4 به آن اشاره شده است و برای تمدید پروانه ساخت، در صورتیکه فرمول مندرج در آن تفاوتی با فرمول قید شده در پروانه ساخت قبلی نداشته باشد دانشگاهها، می توانند راسا اقدام نمایند و چنانچه فرمول محصول، تغییر نماید. از طریق اداره کل نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی، اقدام می شود.

4-2- تغییر فرمول مندرج در پروانه ساخت: در مورد محصولاتی که تغییر فرمول داشته باشند کلیه مراحل مندرج در بند 4 لازم الاجرا است .

4-3-تغییر اوزان و تغییر نام محصول: متقاضیانی که قصد تغییر در اوزان یک محصول را دارند، بایستی مراتب را به اداره کل نظارت یا ادارات نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی استانها، اعلام و مجوز دریافت نمایند. برای تغییر نام محصول، ارائه تصدیق ثبت نام جدید، اصل پروانه ساخت قبلی و فیش بانکی، برابر تصویب نامه هیات وزیران، الزامی است.

4-4- نحوه ارسال مدارک: به منظور تسریع در امر صدور پروانه های یاد شده و درصورت آمادگی، موسسه مربوطه می تواند، مدارک مربوط به تاسیس، بهره برداری، مسئول فنی و ساخت را، همزمان تکمیل و از طریق اداره نظارت مربوطه به اداره کل نظارت بر مواد غذایی و بهداشتی ارسال دارند، در غیر این صورت، پس از آمادگی در هر مرحله، درخواست صدور همان پروانه را بنماید.

 

5-   نحوه صدور مجوز چاپ برچسب: مجوز چاپ برچسب، برای محصولات مشمول قانون، که دارای پروانه ساخت معتبر بوده و از نظر فنی و بهداشتی نیز مورد تائید باشند، صادر می گردد. برابر ماده 11 قانون مواد خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی م برچسبهای محصولات مشمول قانون مذکور، بایستی دارای مشخصات زیر، به زبان فارسی و خوانا باشند:‌

1- نام و آدرس موسسه سازنده

2- نام محصول

 3- مواد متشکله

4- شماره پروانه ساخت از وزارت بهداشت

 5- سری ساخت

 6- تاریخ ساخت و تاریخ انقضاء مصرف

 7- جمله ساخت ایران روی برچسب، درج شده باشد.

 8- وزن خالص . بدیهی است، در مواردی که مجوز برچسب صادراتی داده می شود این مطلب می تواند به زبان غیر فارسی نیز روی محصول، درج شود، مشروط به آن که، منحصرا برای صادرات باشد.

نحوه صدور گواهی بهداشت، برای صادرات مواد غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی:

جهت صدور گواهی بهداشت، برای محموله های مواد غذایی و بهداشتی به دو صورت زیر، اقدام می گردد:‌

1-           موسساتی که دارای پروانه های ساخت بهداشتی، بالاخص پروانه ساخت معتبر باشند، باستناد پروانه ساخت، گواهی بهداشت، صادر می شود. گاهی بنا به تشخیص کارشناسی و در صورت لزوم، از محموله صادراتی نمونه برداری و پس از تائید آزمایشگاه، اقدام به صدور گواهی بهداشت می شود.

2-         در مورد موسساتی که به صورت سنتی، مشغول به کار هستند و دارای کد بهداشتی بوده و فاقد پروانه های بهداشتی می باشند، پس از بازدید از محموله صادراتی و درصورت لزوم نمونه برداری و پس از تایید آزمایشگاه، گواهی بهداشت صادر خواهد شد. 

 

منبع : سایت بهداشت محیط ایران 

http://www.environmentalhealth.ir

منطقه آزاد تجاری Free Trade Zone

طبق تعریف سازمان جهانی گمرک

نهادی است ، تشکیل شده از قلمروهای گمرکی اتحادیه ای از کشورها که در وضعیت خود دارای ویژگی های زیر است 

- حذف حقوق گمرکی در مورد محصولاتی که مبداء آن در هریک از کشورهای منطقه است.

- هر کشوری تعرفه گمرکی و قانونی گمرک خود را حفظ می کند.

- هر گشور / منطقه در موضوعات مربوط به گمرک و سیاست اقتصادی خود مختار است.

- تجارت مبتنی است بر اعمال قواعد مبداء ، با در نظر گرفتن تعرفه های گمرکی متفاوت و ممانعت از انحراف یا شکست تجارت.

- حذف مقررات محدود کننده تجارت در داخل منطقه آزاد تجاری.

منطقه آزاد FREE ZONE

طبق تعریف سازمان جهانی گمرک:
منطقه آزاد - بخشی از قلمرو یک کشور است که کالای عرضه شده در آنجا به طور کلی از لحاظ حقوق و عوارض ورودی مانند کالایی محصوب می شود که خارج از قلمرو گمرکی بوده و مشمول نظارت های گمرکی نیست

پیمان ارزی چیست و آیا در صورت برقراری پیمان ارزی از صادرات اخذ می شود یا از واردات ؟ ارزش کالا برای اخذ پیمان ارزی چیست؟

پیمان ارزی یا تعهد، وسیله ای است که به موجب آن پیمان سپار تعهد میکند ، ارز یا کالای معادل آن را به ترتیب به سیستم بانکی معرفی و یا به کشور وارد کند آنچه تحت عنوان پیمان ارزی شناخته شده ، فقط برای صادرات است ، برقراری یا نبود پیمان ارزی ، بستگی به سیاست عمومی صادرت و واردات کشور دارد.
در صورت برقراری پیمان ارزی وارد کننده متعهد می شود ظرف مهلت مقرر کالای موضوع درخواست را که برای آن ثبت سفارش شده  به کشور وارد کند و یا ارزی را که برای این امر اختصاص یافته به سیستم بانکی معرفی کند ، البته ضوابط این سیاست نیز در صورت وجود پیمان ارزی طبق آیین نامه های مربوطه تعیین می شود.
ارزش کالای صادراتی توسط کمیسیون نرخ گذاری یا گمرک ایران تعیین می شود.

آشنایی با قواعد اینکوترمز 2010

مقدمه

در دنیای تجارت امروز، قوانین اینکوترمز به یک بخش اساسی و اجتناب ناپذیر از زبان تجارت مبدل شده که در سراسر جهان و به منظورفروش محصولات در قراردادها گنجانیده و بیانگر قوانین و راهنما جهت استفاده واردکنندگان، صادرکنندگان، وکلا، شرکتهای حمل، بیمه و دانشجویان تجارت بین الملل می باشد. این قوانین در سرتاسر جهان مورد تأیید دولتها، مراجع قانونی و کارپردازان بازرگانی به منظور تفسیر مشترک رایج ترین اصطلاحات تجاری دنیا می باشد.

به معنای اصطلاحات تجارت بین الملل International Commercial Terms ریشه لغت اینکوتزمز از مخفف سازی سه لغت لاتین تشکیل شده که مهمترین علت کاربرد آن تعیین دقیق و روشن حدود مسئولیتها، ریسکها و هزینه ها در فرآیند تجارت بین الملل بین فروشنده، خریدار و همچنین اشخاص حقوقی/حقیقی دخیل فرآیند تجارت می باشد که هر دوره توسط اتاق بازرگانی بین الملل 1 مورد بازنگری و باز نشر قرار می گیرد. اینکوترمز اولین بار در سال 1936 تدوین شد، و در تاریخ اول ژانویه 2011 آخرین نسخه آن که به اینکوترمز 2010 موسوم است، منتشر گردیده است.

 

اینکوترمز 2010

اینکوترمز 2010 نسخه ی هشتم و نهایی از اینکوترمزها می باشد، که در 11 قانون تعریف شده و بر مبنای طریقه حمل به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند: 

گروه اول؛ این گروه شامل اینکوترم هایی می باشند که تمامی طرق حمل را دربر می گیرند و متشکل از 7 قانون میباشد. 

 1 - EXW .1   تحویل درب کارخانه

در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید و یا انبار کالا به خریدار تحویل می دهد و کلیه مسئولیت ها و هزینه ها، اعم از بارگیری،حمل و نقل، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است.

 2 - FCA .2   تحویل در نقطه ای معین در کشور مبدأ

به معنای این است که فروشنده کالا را پس از ترخیص صادراتی درمحل مقرر به حمل کننده تعیین شده از سوی خریدار تحویل می دهد. با توجه به اینکه محل تحویل کشور خریدار باشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک فرایند می باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است، همچنین معمولاً و (نه الزاماً) عقد قرارداد حمل و بیمه به عهده خریدار می باشد.

3 – CPT .3   کرایه حمل پرداخت شده 

این قاعده که نوعی حمل مرکب می باشد، براین مفهوم دلالت میکند که فروشنده کالا را تهیه، حمل داخلی و ترخیص صادراتی نموده ، هزینه های ترخیص صادراتی را خود پرداخت میکند . بعلاوه حمل کننده کالا تا مقصد نهائی را انتخاب، قرارداد حمل را منعقد و کرایه را تا محل مشخص در قرارداد بعنوان مقصد نهائی پرداخت مینماید. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل کننده می دهد خاتمه می یابد. همچنین پرداخت هزینه بیمه و عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

4 – CIP .4   کرایه و بیمه حمل پرداخت شده 

این قاعده از اینکوترمز بدین معنی است که فروشنده کالا را با اخذ مجوزهای صادراتی ازکشور خود و ترخیص صادراتی، به حمل کننده ای که منتخب خود اوست و خود با آن حمل کننده قرارداد حمل منعقد کرده تحویل میدهد بعلاوه کرایه حمل کالا تا مقصد را پرداخت کرده و کالا را تا مقصد بیمه نموده ، هزینه بیمه را هم پرداخت مینماید .

5 – DAT .5   تحویل در پایانه کشور مقصد

 

این اصطلاح بدین معنی است که فروشنده تمام هزینههای حملونقل (هزینه صادرات، حمل، تخلیه از حامل اصلی در بندر مقصد وهزینه های بندر مقصد) و فرض قبول تمامی ریسک ها تا پایانه مقصد را عهده دار میشود. پایانه می تواند بندر، فرودگاه، و مکان تبادل کالا تلقی گردد. ضمن اینکه حقوق ورودی، مالیات و هزینه های گمرکی برعهده خریدار می باشد.

 1 – DAP .6  تحویل در نقطهای معین در کشور مقصد

این اصطلاح می تواند برای تمامی حالات حمل و نقل استفاده شود، و یا در فرآیندی که در آن بیش از یک حالت حملونقل وجود داشته باشد. فروشنده مسئول هماهنگی حمل و تحویل کالا، آماده سازی جهت انجام تخلیه بار از وسیله نقلیه، در محل مورد توافق می باشد. در این روش پرداخت مالیات و پوشش بیمه بر عهده فروشنده نمی باشد.

 2 – DDP .7  تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی

فروشنده مسئول تحویل کالا در محل قید شده در کشور خریدار است، و پرداخت تمامی هزینه های انتقال کالا به مقصد از جمله حقوق ورودی و مالیات بر عهده وی می باشد. این ترم حداکثر تعهدات در فروشنده و حداقل تعهدات در خریدار را در بر می گیرد.

گروه دوم؛ این گروه شامل اینکوترمهایی می باشد که شامل راه های آبی دریایی و داخلی (درون کشوری) هستند. 

تحویل در کنار کشتی 3 – FAS .8

محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. مسئولیت عقد و پرداخت هزینه حمل، بیمه و بازرسی به عهده خریدار است.

 4 – FOB .9   فوب

فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی در بندر مبدأ عبور داد ریسک خود را خاتمه داده است. هزینه حمل و همچنین عقد قرارداد حمل از بندر تحویل، بیمه و بازرسی به عهده خریدار می باشد.

5 - CFR .10    هزینه و کرایه حمل 

سابق است ولی مخصوص حمل دریایی. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می کند (بارگیری می شود) مسئولیت C&F همان فروشنده خاتمه مییابد. پرداخت هزینه بیمه و عقد قرارداد آن با خریدار، و همچنین پرداخت هزینه حمل و عقد قرارداد آن با فروشنده می باشد.

 6 – CIF .11    هزینه، کرایه و بیمه حمل

در این روش کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می شود، مسئولیت فروشنده خاتمه مییابد. ضمن اینکه هزینه حمل و بیمه و عقد قرارداد آن ها با فروشنده می باشد.

کالایی که تحت روش معامله متقابل ( BUY BACK ) وارد قلمرو گمرکی میشود میتواند به عنوان واردات موقت پذیرفته شود؟

کالایی که تحت عنوان BUY BACK (معامله متقابل) وارد قلمرو گمرکی میشود میتواند جزء واردات موقت و تحت همین نام اظهار و از گمرک مرخص شود .ممکن است کالای وارده ماده اولیه باشدکه کلا تغییر شکل داده و به محصولی جدید تبدیل شده است،در هرحال به عنوان ورود موقت پذیرفته شده و هیچ نوع حقوق ورودی پرداخت نمیکند،البته تضمین کافی از متقاضی اخذ می شود ، تا کالا را بعد ازتکمیل ( به صورت محصولی که قابل احراز باشد ) در مهلتی که نعیین می شود از کشور خارج کند . این کالا در موقع خروج نیزتحت عنوان کالای مرجوعی اظهار و از قلمرو گمرکی خارج می شود.بنابراین با وجود اینکه بیشترین عملیات تکمیل و ساخت در داخل انجام شده به این کالا صادرات گفته نمی شود .برای تحقیق این روش از لحاظ نحوه پرداخت دستمزد ساخت، یا تکمیل در داخل (بر روی واردات موقت موضوع (BUY BACK))وزارتخانه صنعتی ،بازرگانی و بانک مرکزی آیین نامه لازم را تنظیم و به موقع اجرا میگذارند،زیرا این عمل نوعی صادرات غیر مرئی(صادرات خدمات)محسوب است و میباید

وزن قانونی (LEGAL WEIGHT) چیست ؟ در گمرک با توجه به تنوع کالا و تنوع بسته بندی چگونه محاسبه می شود؟

وزن قانونی عبارت از وزنی است که اگر حقوق ورودی کالا کیلویی پرداخت شود برای پرداخت حقوق ورودی این وزن ماخذ قرار میگیرد . وزن قانونی با توجه به ضوابط و استانداردهایی که در مورد انتخاب ظرف وجود دارد بر حسب نوع کالا و ظرف آن تعیین می گردد .برای این کار لازم است اوزان تقریبی ظروف بر حسب نوع کالایی که در آن بسته بندی می شود - به موجب قانون تعیین شود ، تا پس از کسر وزن تقریبی ظرف از وزن با ظرف ، وزن قانونی به دست آید.
در آیین نامه قانون گمرک اوزان تقریبی ظروف بر حسب نوع کالا محتوی آنها تعیین میشود.

چه کالایی با وجود ورود قطعی(برای مصرف در داخل کشور) به کشور فقط به لحاظ اهمیت خود کالا از حقوق معاف هستند ؟

بسیاری از کالاها (ماشین آلات صنعتی ،معدنی،...)به لحاظ نوع آنها ممکن است از حقوق ورودی معاف باشند ، کالاهایی نیز وجود دارند که ممکن است طبق تعرفه گمرکی معاف باشد،نمونه های تجاری بی بها نیز از حقوق ورودی معاف هستند ، تشخیص کالا به عنوان نمونه های تجاری بی بها با گمرک است.

انوانتر (Inventory) چیست؟

منضور از انوانتر تقاضایی است که صاحب کالا قبل از اظهار کالا به گمرک تسلیم می کند و در آن از گمرک می خواهد موافقت کند در معیت مامور گمرک به انبار مراجعه و کالا را مورد بازدید قرار دهد ، نسبت به تعرفه کالا ، شمارش کالا ، توزین و تعویض لفاف و بسته بندی ، تهیه صورت عدل بندی و نظایر آن اقدام و سپس کالا را به گمرک اظهار کند 
انوانتر در لغت به معنی صورت برداری از کالا در انبار  ، انبار گردانی و تهیه فهرست قیمت است .

حقوق و عوارض صدوری در ایران از چه اقلامی تشکیل می شود ؟

حقوق و عوارض صدوری ( Export duties and Tax ) به طور کلی شامل حقوق گمرکی و کلیه حقوق ، عوارض ، حق الزحمه و سایر هزینه ها به غیر از هزینه هایی که از حیث مبلغ محدود به هزینه تقریبی خدمات انجام یافته است . در ایران این حقوق جز در موارد استثنایی وجود ندارد ، به عبارت دیگر صادرات از حقوق صدوری معاف است.